Lilian zoekt een vreemd onderwerp om te bezoeken

Lilian zoekt een vreemd onderwerp om te bezoeken


Lilian Finn is een 31-jarige auteur, spreker en designer, getrouwd met C. en moeder van N. (4). Haar hoofd is vaak een grote warboel vol anekdotes uit haar eigen leven. Favoriete plekje in huis: de wc, waar een groot bord hangt met foute magneetjes en foto’s van mooie momenten. In iedere column van haar hand, neemt ze je mee in haar gedachten en showt ze een magneet!

Geen tijd om te column te lezen? Luister hem dan direct hier! 👇

In huis hebben we meerdere mooie kunststukken, al zeg ik het zelf. We zijn ooit begonnen met een stelletje gebeeldhouwde ganzen en verschillende doeken die door mijn oom zijn geschilderd. Kregen we in ruil voor onze tuinmeubels een zelfgemaakt schilderij van een oud-collega en maken we zelf ook wel eens wat. Verder hebben we vlak voor de geboorte van de kleine een schilderij van Atelier Knikker gekocht en tijdens het weekendje weg toen we een jaar getrouwd waren eentje van C. de Baar. De meeste stukken pronken in de woonkamer of slaapkamers.

Kunst in de breedste zin van het woord is een van de weinige dingen die mijn man en ik gemeen hebben. We delen geen hobby’s, geen fanclubs en over heel veel dingen zijn we het niet eens. Wij hebben wel een vreemde tic samen. Als het even kan zoeken we een vreemd museum op als we op vakantie of weekendje weg zijn. Absoluut een aanrader voor ieder uitje. Zo hebben we het Curryworst Museum in Berlijn gezien, waar de oorsprong van de curryworst onder de loep wordt genomen. Inclusief spelletjes voor groot en oud en merchandise. Het Champignons Museum in Frankrijk is ook een bijzondere gewaarwording. Champignons in mijn eten vind ik niet te verteren, maar als je zoveel soorten in een grot ziet en de liefde die anderen erin stoppen, kun je alleen maar bewondering voelen.

Het meest bizarre museum is toch wel het Noodle Museum in Japan geweest. Aan de muren tot aan het plafond hingen alle soorten verpakkingen en smaken in alle kleuren van de regenboog. Je kon er zelf noodles maken, daar was helaas mijn Japans te slecht voor. Wel hebben we in de rij gestaan om onze eigen cup ramen te versieren. Met een blanco cup en stiften zijn we wel tien minuten druk geweest. We keken op en zagen alle andere Japanners – voornamelijk volwassenen – nog machtig druk in de weer met de prachtigste ontwerpen. Ze gingen even grondig te werk met deze opdracht als met daarna uitzoeken waarmee ze hun cup wilden vullen. Over dat laatste hebben we lang over gespard: je hebt maar één kans om écht je eigen smaak samen te stellen.

Maar goed, we hebben nu een probleem. In onze laatste vakantie zijn we geen raar, vreemd of bijzonder museum tegengekomen. Dus besloten we om onze eigen activiteit te ondernemen en te bedenken. We kochten in de supermarkt (heel schaamteloos) een fles champagne en reden naar het dorpje Champagne, vlak bij onze camping. Met veel lol hebben we ervaren dat de fles vroegtijdig open knalde.

Ja, dat blijft toch een van mijn favoriete herinneringen. Rare activiteiten met mijn favoriete mannen. Wie helpt er mee zoeken voor volgend jaar?

Copyright © 2022 | Lilian Finn